(گزيده اي از اشعار اقاي ميلاد تهراني)
برايت دعا ميكنم
هر بار كه پرنده اي ميبينم
هر بار كه مردم بي تفاوت از كنارم ميگذرند
وهر بار نفس ميكشم
برايت دعا ميكنم
تا به انچه ميخواهي برسي.

به سلام ها دل نمي بندم
از خداحافظي ها غمگين نميشوم
ديگر عادت كرده ام
به تكرار يكنواخت دوري و دوستي
خورشيد و ماه!!!!

با تو خواهم بود
هر كجا كه باشي
و ذهنت را سر شار از اميد خواهم كرد
وديگر هيچگاه غم ها به سراغت نخواهند امد
حتي اگر الان...
 بعداز ظهر دلگير جمعه باشد!!!

يگانه خواهي شد
ودنيا را در اغوش خواهي گرفت
تنها اگر قصه هاي قديمي را كنار بگذاري
و همه چيز را از نو اغاز كني ،فرشته كوچك،
ميلاد دوباره ات مبارك!

اميدواري در چشمهايت ميدرخشد
ومهرباني در قلبت موج ميزند
اي نگاهت افتاب، دلت دريا
وجودت مي ارزد به كل دنيا!

اگر "تبر باران"بگيرد...
براي علف هاي هرز خواهد بود
نه نهال نو پاي اميد تو!!!
مطمئن باش.